پاکوچولو

گل بهاری فکر کن یک سال و بیست و پنج روزت باشه و شاهد دومین بهار زندگیت باشی. خب این نشون میده که همینجوریشم کلی جلویی!  والا این عکسا رو شب چهارشنبه سوری که شب عید هم هست، گرفتم. فردا ساعت 14:31 سال تحویل میشه! و اینک دعای تحویل سال امیدوارم در سال جدید من کمتر غر بزنم (چون من غرغرو ام)، تو کمتر نق بزنی (چون یه ذره نق نقویی) و بابا ع ر زرنگتر بشه و ما رو بیشتر ببره ددر ( چون یه ذره به دلیل فشار کار تنبله در این امر)همه عاقبت به خیر بشن الهی سال 1392 سال ماره. مار جون خوش اومدی ...

سلام به دختر ناز و کوچولوی مامان سمنوی شیرینم یکساله که شدی راه افتادی و این روزا قدمهای لرزانت محکمتر شده. اعضای صورت رو کامل یاد گرفتی. به چشم میگی گ (با کشش درازمدت گ)!  به آبه میگی مع مع! خلاصه کلا برای خودت یه زبون ویژه ای داری که آدم گاهی شک میکنه که از سیاره K-Pax  اومده باشی. تلفن رو برمیداری و به همون زبون مربوطه شروع میکنی به صحبت با مخاطب فرضی، بعد گوشی رو میاری سمت من و از من میخوای که با مخاطب فرضی صحبت کنم! غذا رو میجوی بعد در میاری میکنی تو دهن من!!!  شبها من و شما همیشه دیرتر از بابا میخوابیم. تا یه لحظه غفلت میکنم میری تو اتاق از تخت میری بالا و شروع میکنی کوبیدن تو سر و صورت بابای بیچاره ات و باب...

لپ قرمزی کوچولوی من سلام به روی ماهت، دو چشمون سیاهت شب تولدت (5/12/91)  یه تولد مامانی برات گرفتن که دیگه شد دو تا تولد و حسابی خوش به حال پنبه نرم و نازکم شد. اینم چند تا عکس   ...

سلام به دخمل گلم. بالاخره بعد دو سه ماه بلاتکلیفی خیلی اتفاقی جور شد که بریم مشهد. ع ر جان هم 10 روز مرخصی گرفت که بعد از مشهد بریم یزد و تولد آنی رو هم یک هفته جلوتر یزد برگزار کنیم.جمعه 20/11/91 ساعت 11 شب راه افتادیم سمت مشهد و ساعت 8 صبح نیشابور بودیم. من و آنی تمام راه رو خوابیدیم و ع ر طفلکی به همراه تخمه هاش تا صبح چشم به جاده دوخت!  چه کار کنم خب! هر کاری کردم نتونستم نخوابم! خیلی خیلی خسته بودم. حدود ساعت 11 صبح رسیدیم هتل. شنبه، یکشنبه و دوشنبه مشهد بودیم. یه بار رفتیم بازار و حدود دو ساعت بدو بدو یه چیزایی خریدیم. روز سه شنبه هم راه افتادیم سمت یزد. خیلی راه سختی داشتیم. آنی هم سرما خورده بود و خیلی اذیت شدیم...

 یعنی تمام دنیا رو باهات عوض نمی‌کنم خوشمزه جونم ...

میشه بگی تو میز تلویزیون چه کار میکنی؟ جل الخالق!       ...

احوال این روزای بابونه خوشبو و خوش روی مامان ببعی چی میگه؟ آنیتا: بببببببببببببب بوس کن آنیتا: چشمم کو؟ دست آنیتا تو حدقه چشم ما (البته نه همه مواقع) گوشم کو و بینیم کو؟ آنیتا: اول کمی  اینجوری میشه! بعد نشون میده دیروز هم که دو قدم برداشت برای اولین بار.   کلا خیلی محافظه کارانه راه میره. تا حس کنه تنهاست میشینه       ...

نیلوفر قلبم، تو آنقدر پاک و تمیزی که نمی توانم بنویسم. باید دید ... پاورقی: « نیلوفر آبی (لوتوس) در میان ادیان مختلف ، نماد تولد دوباره است . علاوه بر این نماد درستی ،خوبی ، زیبایی، خوشبختی، ارامش و روشنی نیز می باشد. این گل در گل و لای مرداب رشد کرده و سرانجام به نهایت زیبایی می رسد ،درست همچون آدمی که روز به روز تکامل یافته و زیباتر می شود . از اینرو نیلوفر آبی در حقیقت بیانگر مشقت و رنج آدمی در دنیا بوده و از آن برای وصف مردمانی استفاده می شود که دورانی سراسر محنت را پشت سر گذاشته و به سوی آرامش در حرکتند. این مردمان نیز همچون گل نیلوفر از کف مرداب برآمده و در طول زندگی به موجودی زیبا و مملو از حیات ، تبدیل م...

آخ جون... این همه گفتن شب یلداست یه چیزی هم به من طفلک رسید. زودتر بخورمش تا نظرشون عوض نشده! مامانم بد داره نگاه میکنه وای دیدین گفتم... اومد طرفمون! الان ازم میگیردش. مامان خیلی بدی. بذار یه آب خوش از گلوی من بره پایین آخه ...

...